Hoge Raad: uitzendkracht kan niet ‘voor altijd’ uitgeleend worden aan dezelfde inlener.

De kwestie betrof een uitzendkracht die bijna 13 jaar onafgebroken uitgeleend was aan één bedrijf. Deze medewerker had herhaaldelijk gevraagd om een vast dienstverband bij de inlener, maar dit werd geweigerd. De medewerker heeft voor de vraag of dat eigenlijk wel mag een zaak aanhangig gemaakt, waarin hij de rechter vroeg om vast te stellen dat er ondertussen een arbeidsovereenkomst met de inlener was ontstaan. Dit op grond van de Europese regels met betrekking tot de uitzendovereenkomst.

De kantonrechter en daarna in hoger beroep het gerechtshof stelden zich op het standpunt dat dit verzoek niet kon worden toegewezen. Zij oordeelden dat er géén sprake was van misbruik van de uitzendovereenkomst, als bedoeld in het Europese recht. De inlener had namelijk het belang van een ‘flexibele schil’ aannemelijk gemaakt, wat een objectieve rechtvaardiging voor het langdurig voortzetten van de uitzendrelatie zou zijn, aldus het gerechtshof.

Uitspraak Hoge Raad
De Hoge Raad oordeelde dus anders. Op grond van de Europese Uitzendrichtlijn en de rechtspraak hierover van het Europese Hof hebben de lidstaten volgens de Hoge Raad de verplichting om er zorg voor te dragen dat uitzendwerk tijdelijk is. Dit betekent, dat er sprake is van misbruik van de uitzendovereenkomst op het moment dat de noodzaak voor die tijdelijkheid er redelijkerwijs niet meer is. Daarvan was in deze specifieke zaak, na 13 jaar dus sprake.

Wanneer er nu precies sprake is van dat moment, dat zal per uitlening verschillend zijn, maar dát er een einde aan een uitlening zit, dat is nu wel duidelijk, en een belangrijke wijziging van de rechtspraak voor alle bedrijven die langdurig medewerkers inlenen.

Vragen? Neem gerust contact met ons op!